Mauritia Marijnen gepromoveerd

 In Uncategorized

Op vrijdag 11 juli 2025, de laatste dag voor het zomerreces, heeft Mauritia Marijnen haar proefschrift “The Placental Blueprint: Pathology and Fetal Growth Restriction” succesvol verdedigd aan de Rijksuniversiteit Groningen. Het was een fantastische dag!

Foetale groeirestrictie: klein vs. te klein

Foetale groeirestrictie is een zwangerschapscomplicatie waarbij de foetus onvoldoende groeit, vaak door placenta-insufficiëntie. De placenta levert dan te weinig voedingsstoffen en zuurstof. Dit kan leiden tot complicaties zoals zuurstoftekort of zelfs overlijden. Niet alle kleine baby’s zijn ongezond: sommigen zijn van nature klein maar gezond. Het is dus cruciaal om onderscheid te maken tussen klein en gezond en te klein door placenta-insufficiëntie. Alleen de laatste groep heeft namelijk baat bij extra controles en soms een eerdere geboorte.

Hoe maak je dat onderscheid?

In haar proefschrift beschrijft Mauritia methoden om het onderscheid tussen normaal klein en té klein beter te kunnen maken. Een belangrijk hulpmiddel om dit onderscheid te maken is Doppler-echografie. Mauritia’s onderzoek toont aan dat het combineren van het geschatte foetale gewicht en Dopplermetingen een effectieve methode blijkt om dit onderscheid beter te maken. Een model dat het geschatte foetale gewicht, maternale biomarkers (stoffen in het bloed van moeder) en de meest afwijkende Dopplermeting combineert, lijkt de beste voorspelling voor complicaties te bieden.

Wat betekent dit voor de praktijk?

Zo’n model kan helpen om gerichte beslissingen te nemen over het moment van bevalling. Bij foetussen met normale Dopplermetingen kan mogelijk worden gewacht tot 40 weken mits alle controles goed blijven. Dit geeft de baby de kans om verder te rijpen in de baarmoeder en vergroot de kans op een spontane, natuurlijke bevalling.

Belang van placenta-onderzoek na de geboorte

Daarnaast benadrukt haar onderzoek het belang van gestructureerd pathologisch onderzoek van de placenta na gecompliceerde zwangerschappen. Dit kan waardevolle inzichten bieden voor het beleid bij een volgende zwangerschap. De placenta is dus een waardevol orgaan dat ook na de bevalling van belang kan zijn.

Ook ontdekte zij dat Dopplermetingen worden beïnvloed door bepaalde hooggradige (ernstige) afwijkingen in de placenta, wat de waarde van Dopplermetingen verder onderstreept bij het onderscheiden van gezonde foetussen en foetussen met foetale groeirestrictie.

Tijdens de verdediging ontstond een inspirerende discussie met de opponenten. Het was een feestelijke afsluiting van haar tijd als PhD-student binnen onze onderzoeksgroep. Met de uitkomsten van dit proefschrift zetten we ons werk voort om de zorg voor de allerkleinsten verder te verbeteren.

Benieuwd naar de rest van de inhoud? Het hele proefschrift is te lezen via: The Placental Blueprint: Pathology and Fetal Growth Restriction – de research portal van de Rijksuniversiteit Groningen

Recent Posts